- głębiej
- {{stl_3}}głębiej {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}gwɛmbjɛj{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adv {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}Komp von {{/stl_24}}{{stl_25}}głęboko {{/stl_25}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
głębiej
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
głęboko — głębokobiej przysłów. od głęboki a) w zn. 1: Zapadać się głęboko w śnieg. Kopać coraz głębiej. Ukłonić się głęboko. Kapelusz głęboko nasunięty na czoło. Głęboko osadzone oczy. Oddychać, westchnąć głęboko … Słownik języka polskiego
ton — 1. Coś jest w dobrym tonie, należy do dobrego tonu «coś jest odpowiednie, zgodne ze sposobem zachowania obowiązującym w jakimś środowisku»: W tej części świata nie ma ustalonej jednej ceny, o każdą trzeba walczyć i targować się, jest to nawet… … Słownik frazeologiczny
brnąć — ndk Va, brnę, brniesz, brnij, brnął, brnęła, brnęli «iść zapadając się, posuwać się z trudem, najczęściej po terenie błotnistym, grząskim, piaszczystym; posuwając się z trudem wchodzić w coś coraz głębiej» Brnąć przez błoto, przez piach. Brnąć w… … Słownik języka polskiego
omacywanie — n I 1. rzecz. od omacywać. 2. lm D. omacywanieań med. «metoda badania lekarskiego, polegająca na dotykaniu i uciskaniu przez skórę lub powłoki brzuszne narządów położonych głębiej» … Słownik języka polskiego
palpacja — ż I, DCMs. palpacjacji, blm med. «metoda badania lekarskiego polegająca na dotykaniu i uciskaniu palcami przez skórę głębiej położonych narządów ciała» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
pofałdować — dk IV, pofałdowaćduję, pofałdowaćdujesz, pofałdowaćduj, pofałdowaćował, pofałdowaćowany «spowodować powstanie fałd, nierówności na czymś, w czymś» Fale pofałdowały lodowiec. Teren pofałdowany wzgórkami. Twarz pofałdowana zmarszczkami. ∆… … Słownik języka polskiego
rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… … Słownik języka polskiego
stłuczenie — n I 1. rzecz. od stłuc. 2. lm D. stłuczenieczeń «obrażenie ciała, polegające na uszkodzeniu tkanek głębiej położonych, bez uszkodzenia skóry, powstałe wskutek tępego urazu mechanicznego; stłuczone miejsce na ciele» Bolesne stłuczenie. Stłuczenie… … Słownik języka polskiego
wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… … Słownik języka polskiego
wklepać — dk IX, wklepaćpię, wklepaćpiesz, wklep, wklepaćał, wklepaćany wklepywać ndk VIIIa, wklepaćpuję, wklepaćpujesz, wklepaćpuj, wklepaćywał, wklepaćywany «klepiąc wbić, wcisnąć coś głębiej, do środka» Lekko, delikatnie coś wklepywać. Wklepać maść.… … Słownik języka polskiego
